Amazone avonturen en meer! - Reisverslag uit Puerto López, Ecuador van Nick en Marion Zuid-Amerika - WaarBenJij.nu Amazone avonturen en meer! - Reisverslag uit Puerto López, Ecuador van Nick en Marion Zuid-Amerika - WaarBenJij.nu

Amazone avonturen en meer!

Blijf op de hoogte en volg Nick en Marion

24 Mei 2014 | Ecuador, Puerto López

Hey allemaal!

Wat gaat de tijd toch weer ontzettend snel! De weken vliegen hier voorbij, dus het wordt weer eens tijd om het thuisfront op de hoogte te stellen van al onze avonturen en belevenissen.

We waren in onze vorige blog geëindigd bij het verhuizen naar het hostel in Quito, vlakbij de Mercado Central, maar daardoor ook een wat gevaarlijkere buurt. Gelukkig kon je in het hostel 's avond mee eten, zodat je niet over straat hoefde. Die avond was er een food-tour georganiseerd, waarbij je de locale specialiteiten kon proeven. Het werd uiteindelijk een privé-tour met onze gids Ovi, die ons o.a. gebraden varkensdarmen voorschotelde. Het had wat weg van inktvis, maar lekker is anders!
De volgende dag stond vulkaan Cotopaxi op t programma. Samen met ons contact Kimrey waar we de week ervoor waren gebleven en een kennis met een auto, reden we in 1,5 uur naar de vulkaan. Omdat de top boven de 6000 meter ligt en alleen te bereiken is via een gletsjer van een kilometer, was voor ons het einde van de gletsjer op 5000 meter het hoogst haalbare. Onze chauffeur had op de parkeerplaats al zowat hartkloppingen, dus samen met Kimrey klommen wij door de sneeuw en gure windvlagen omhoog naar de 5000m. Na een mooi Kodak-momentje bij de gletsjer daalden we weer snel af en zijn we terug gegaan richting Quito.

De volgende dag pakten we de bus naar Mindo, een klein stadje midden in het cloudforest, de uitlopers van het regenwoud. Wat een prachtig paradijsje! We sliepen in een hostel waar de kolibries bijna je kamer invlogen en de temperatuur altijd aangenaam is (er waren ook open kamers in t hostel namelijk). Die avond gingen we mee met een Engelsman die nachtwandelingen verzorgt door het bos. Met de camera in de aanslag hebben we verschillende zoogdieren (opossums etc.) maar vooral enge insecten gespot.
De volgende dag zijn we naar de vlindertuin gelopen waar ontzettend veel vlinders te zien waren. Met wat banaan op d'r vingers had Marion al gauw drie vlinders op haar hand. Daarna zijn we doorgelopen naar de ziplines. Via 13 verschillende kabels sjeesden wij in vogelvlucht over de boomtoppen en struikgewassen.
De dag erna zijn we met de bus weer terug gegaan naar Quito om ons voor te bereiden op de tour naar de Amazone.

Aan het einde van de volgende dag hadden we een nachtbus naar Lago Agrio waar we om 5 uur snachts aankwamen. Aangezien wij opgepikt zouden worden bij een hotel, namen we gelijk een taxi daarnaartoe. Achteraf bleek een busje voor ons ook al bij het busstation te hebben gestaan, maar dat wisten wij weer niet! Na de helft van onze bagage in een opslagruimte te hebben achtergelaten bij het hotel (minder bagage is beter, aldus de touroperator) reden we in 2,5 uur naar het Cuyabeno reservaat. Hier kregen we te horen dat wij de enige met een 5-day tour waren, wat betekende dat we de eerste 1,5 dag een privé boot met privé gids hadden! Met een tocht van bijna 2 uur drongen we met ons motorbootje steeds verder de jungle in. In eerste instantie geloofden we onze ogen bijna niet, zo prachtig hoe de natuur daar is. Onderweg spotten we (de gids voornamelijk) al een grote hagedis, een anaconda, verschillende soorten vogels, een luiaard en aapjes! Aangekomen bij de Guacamayo Lodge hebben we de tropische regen al leren kennen, maar zijn ze daar op voorbereid met goede poncho's. Dan krijgen we een uitstekende lunch voorgeschoteld en is het chillen met de rest van de groep in de hangmatten. Maar niet voor lang.. al gauw komt onze gids aanstormen: "Als jullie een Harpy Eagle willen zien die een aap opeet, moet je nu meekomen!" Binnen een minuut zaten we met z'n 16en in de boot en konden we verderop een van de sterkste adelaars ter wereld aanschouwen. Onze gids vertelde lyrisch over het feit dat vogelspotters duizenden dollars neertellen voor een twee weekse zoektocht naar deze vogel, en dat wij hem zo voorgeschoteld krijgen. Tijdens het spotten krijgen we ook nog gezelschap van een zoetwaterdolfijn, die ontzettend moeilijk te fotograferen zijn. Met het maken van een aantal goeie foto's krijgt Nick de gids zo enthousiast dat hij in het vervolg bij het spotten van dieren naar de camera vraagt om een foto te maken! Na een korte stop bij de lodge varen we naar een nabijgelegen Laguna waar we het water in mogen springen. Met de gedachtes wat er allemaal in die wateren zwemt (piranha's, kaaimannen etc) springen we in het water en klimmen we snel weer aan boord. Na zonsondergang spotten we nog een paar verschillende kaaimannen en nachtvogels, waarna we terugkeren voor avondeten. Tijdens het eten ontdekken we maarliefst 3 tarantula's op het plafond, wat minder aangenaam! Na het eten vallen wij onder onze klamboe al snel in slaap om al onze indrukken te verwerken onder het orkest van de tropische nachtdieren.
Dag 2 begint met een goed ontbijt waarna wij met onze 'prive' gids een kanotocht gaan maken naar de Hidden Laguna waar geen motorboten mogen komen. Onderweg spotten we voor de tweede keer de beroemde Harpy Eagle en de dag begint pas net! In de Hidden Laguna spotten we vooral veel vogels, zoals de Hoatzin, een prehistorische vogel die nog klauwen aan de vleugels ontwikkeld in z'n jonge jaren. Maar ook een groep doodshoofdaapjes nadert ons tot een paar meter afstand en vleermuizen schieten over het water. In alle rust peddelen we voort, totdat onze boot op iets botst. Iets reusachtigs beweegt zich weg van het wateroppervlak en onze gids ziet nog net de staart van een zeekoe verdwijnen in het troebele water! Op de terugweg naar de lodge volgen we nog een dolfijn die sporadisch naar boven komt, wat een mysterieuze beesten zijn het toch! Tijdens de lunch komt een andere groep mensen aan, waar wij met de 4-day mensen zullen meegaan op de komende trips.
Die avond maken we een nachtwandeling door het tropisch woud. Met voornamelijk giga-spinnen en andere insecten was deze wandeling minder succesvol qua dieren spotten dan in Mindo. En met alle beesten om je heen die je hoort en voelt maar niet ziet, is dit toch niet onze favoriet... Maar het oorverdovende orkest van kikkers, krekels, nachtdieren en ander gespuis is een mooie ervaring.
Dag 3 beginnen we met een wandeling door de ander gebied waar we onder andere Ara's en gifkikkers spotten terwijl we door diepe modder ploegen. Later op de dag hebben we rondgevaren bij de Laguna Grande en verschillende toekans, een luiaard, en dolfijnen gespot. Na zonsondergang gaan we weer op zoek naar kaaimannen en vinden we een grote jongen. De gids pakt een stok met een stukje plastic eraan en krijgt het voor elkaar om de kaaiman drie keer omhoog te laten springen, op 1,5 meter afstand! Voor het slapen gaan vinden we nog een boomkikker boven onze kussens maar bleven de tarantula's gelukkig weg.
Op dag 4 maken we een 2 uur durende boottocht stroomafwaarts naar de locals. Het gaat hier om een dorp waar mensen ook gewoon kleren dragen en internet hebben, maar wel leven van hun eigen landbouw en wat het regenwoud te bieden heeft. Bij aankomst worden we verwelkomt door Margaritha die ons laat zien hoe ze van maniok/yuca (wortel-achtig?) een soort wraps maken die wij vervolgens mogen oppeuzelen. Daarna gaan we op bezoek bij de sjamaan, de geneesheer van het dorp. Hij legt uit dat hij mensen geneest van allerlei kwalen met medicijnen uit het woud. Hij heeft echter niks op voorraad, maar daarvoor heeft hij een magisch drankje waarvan je gaat hallucineren. Door middel van dit drankje kan de sjamaan zijn hallucinaties aansturen en de plek van de juiste medicijnen achterhalen, zo zegt men.. Ook worden Marion en twee anderen nog geestelijk gereinigd door de sjamaan die een liedje zingt en met blaadjes rondzwaait. Op de weg terug spotten wij met enige moeite de kleinste aapjes ter wereld, Pygmee aapjes. Het lukt Nick zelfs om een paar foto's te maken, waar ook de gids van deze groep jaloers op werd. Ook spot Nick nog een zeldzame Tayra, een uit de kluiten gewassen wezel, die hij vast weet te leggen met de camera. Vlak voordat we aankomen bij de lodge barst een regenbui van jewelste los, terwijl we dekking zoeken onder de poncho's. Half doorweekt komen we aan en switchen we naar onze zwemkleding om aan de steiger bij de rivier volledig te worden schoongespoeld door deze natuurlijke stortdouche. Wat was dat een geweldige ervaring! Samen met een zuid-Afrikaan uit de groep duikt Nick nog twee keer de rivier in, terwijl de regen met bakken uit de hemel blijft vallen. Die avond gaan we door alle beesten-boeken om de namen op te schrijven van alles wat we hebben gezien in de afgelopen dagen. Met een lijst van ruim 70 verschillende dierensoorten (insecten en klein gespuis niet meegerekend) hebben we een uitstekende score, vinden wij!
Op dag 5 pakken we onze spullen in en zetten we koers terug naar de bewoonde wereld. Onderweg zien we nog 3 soorten apen en verschillende vogelsoorten, maar jammer genoeg moeten we doorvaren. Met een lading aan nieuwe indrukken en ervaringen die we voor geen goud hadden willen missen, komen we terug en pikken we de rest van onze bagage weer op in Lago Agrio.

Vanaf daar pakken we een bus richting het zuiden, naar Tena. Als we daar 's avonds aankomen hebben we geen idee waar we heen moeten. Dus nemen we een taxi naar een hostel aangeraden door twee andere backpackers uit onze 'jungle-groep'. Tena staat bekend om het raften, maar als we in het hostel zien dat de goedkoopste tour $50pp is, besluiten we de volgende dag meteen door te gaan naar Baños. Daar kan je namelijk ook raften, wat we de volgende dan ook gaan doen. Met z'n 7-en + gids (+extra kayaker met waterproof camera) gaan we door behoorlijk heftige stromingen en Marion en 2 anderen vallen een keer uit de boot (al biecht de gids later op dat hij het express deed om te oefenen) Ondertussen komt de regen met bakken uit de hemel, dus als je nog niet nat was van het raften zelf, wordt je het wel door de regen. Maar echt super vet om te doen! Op de weg terug stoppen we nog bij een restaurantje voor lunch en terug in Baños krijgen we de foto's mee. Omdat we nog niet genoeg water hebben gezien die dag gaan we 's avonds ook nog naar de vulkanische hotsprings aan de rand van het stadje. Met onze verplichte badmuts is het nog even heerlijk ontspannen onder de sterrenhemel in baden van 40-60*C. Ook de volgende dag zitten we niet stil: we gaan mountainbiken langs de Ruta de las Cascadas (route vd watervallen). Uitgerust met helms, plaksetje en kaart gaan we eropuit. Voornamelijk afdalen komen langs een paar hele mooie (en grote) watervallen, waar we bij 2 ook nog een stuk naar beneden kunnen lopen. Op de weg terug liften we mee in de laadbak van een kleine truck om de dag compleet te maken. Als we terug zijn en de fietsen hebben ingeleverd, lopen we meteen door omhoog de heuvel op om met zonsondergang de vulkaan te kunnen zien. Vanuit het stadje zelf kan je de vulkaan niet zien liggen, maar tot een paar weken geleden was de vulkaan actief en kon je 'm lavabrokken zien spugen.
De volgende dag nemen we de bus naar Riobamba wat een grote vergissing blijkt te zijn! Het stadje is echt verschrikkelijk....alleen maar lelijke oude hotels, nauwelijks restaurantje en geen reet te doen. We blijven er 1 nachtje slapen en pakken dan snel de bus naar onze volgende bestemming: Cuenca. Daar hebben we een leuk hostel midden in het centrum. De volgende dag gaan we de stad verkennen, maar omdat het zondag is, zijn de meeste dingen helaas dicht. 's Middags lopen we nog een stuk langs de rivier die midden door de stad stroomt en komen we bij een mooi vogelpark uit. De volgende dag gaan we met een privé-auto van het hostel naar het national park Cajas. Daar doen we een hike van ong 3,5uur, waarvan het eerste deel vooral koud en nat is. Het park ligt namelijk op bijna 4000m en het schijnt er altijd te regenen, dus Nick zijn korte broek was een beetje te enthousiast... Maar we hebben geluk en na een tijdje komt de zon een beetje door en wordt het nog een hele mooie wandeling door prachtige natuur. Met veel vogels, lama's en heel veel poep van een onkende herbivoor. Door de regen is het pad wel af en toe erg moeilijk begaanbaar en onze schoenen worden weer flink getest op water en modder. Marion zakt zelfs een keer weg tot aan haar enkel, maar weet net op tijd haar voet eruit te trekken. Dus moe maar voldaan komen we weer terug bij het hostel en gaan we 's avonds lekker uiteten.
De volgende ochtend gaan we nog even langs de handicraft-markt (die zwaar tegenvalt) voordat we de bus pakken naar Guayaquil. Na een busrit van ong 4uur komen we aan in de hete en grote havenstad, die ons wel een beetje aan Miami doet denken. Vanuit Guayaquil vertrekken alle vluchten naar de Galapagos, maar verder is er eigenlijk niks te doen. Omdat een vlucht naar de Galapagos ong $400 is, de entree voor de eilanden $110 en een tour minstens $200 per persoon per dag, ligt dit toch echt buiten ons budget, maar weer een extra reden om nog een keer terug te komen:) De enige avond dat we in Guayaquil zijn, gaan we eten in een straatrestaurantje waar ze vooral vis serveren. Om ons heen krijgen verschillende mensen (hele) krabben geserveerd inclusief hamer om de schaal kapot te slaan en eventuele plastic slabber om je kleren schoon te houden....zitten ze dan met z'n allen hamertje krab te spelen. Volgende keer bestellen wij het iig ook en zullen we er wat mooie foto's van maken;)
De volgende ochtend gaan we terug naar het enorme busstation en kopen we bustickets voor Puerto Lopez. De bus vertrekt vanaf de tweede verdieping en is duidelijk een van de oudere exemplaren met de beste arco (alle ramen compleet open). Ons hostel hier is een beste rotzooi (onze studentenhuizen zijn schoner), maar de kamer en chill-hoek zijn goed onderhouden. En zeg nou zelf, wie wil er niet een strandwandeling maken naar de supermarkt? We genieten van een mooie zonsondergang en worden de volgende dag wakker met een grijs wolkendek en regen. Hier hadden we niet voor getekend! Gelukkig klaart het aan het einde van de dag op en is het de volgende dag ook goed weer. Die dag (vandaag) zijn we naar Isla de la Plata (Zilver Eiland) geweest. Met een boottocht van een uur (inclusief kotsende Tsjechische) komen we aan en lopen we een ronde over het eiland terwijl we de blue footed boobies en de grootste kolonie fregatvogels zien. In het water worden we vergezeld door zeeschildpadden en we gaan een stukje verderop snorkelen waar we tientallen verschillende kleurrijke vissen tussen onze voeten door zien schieten. Voldaan na een lange dagtocht, een goed etentje en een ijsje, liggen we nu nog even lekker in de hangmat, terwijl de krekels om ons heen klinken en de golven van de zee omslaan op het strand.

Dat was 'm weer, tot de volgende keer!

Hasta luego!

  • 24 Mei 2014 - 19:59

    Babette:

    Ik kan maar een ding zeggen: geweldig!

  • 24 Mei 2014 - 20:49

    Steve:

    Supergaaf jongelui! Wat een belevenissen weer en wat een verzameling foto's.

  • 25 Mei 2014 - 09:32

    Noor Van Den Berg-Andringa:

    Hallo Marion en Nick, wat een fantastische tocht maken jullie. Ik geniet er van mee door jullie blog. dank je wel. Veel plezier.

  • 26 Mei 2014 - 14:55

    Dolf Andringa:

    Hoi Marion en Nick,

    Leuk om te zien dat jullie aan het backpacken zijn. Jammer dat we elkaar net gemist hebben. Wij zijn 15 april in Bolivia aangekomen (na half november weggegaan te zijn). We zitten in Rurrenabaque in de richting waarvan jullie gereden zijn op de death road. Vroeger was dat de hoofdweg de amazone in vanuit La Paz. We hebben daar nog gereden toen alle vrachtwagens, bussen en auto's die weg nog gebruikte in 2002. Dat was echt eng. De bussen kukelden toen ook nog best geregeld over de rand, vandaar dat wij met een jeep daar reden en terug vlogen :).

    Die Dennis, een Wageninger, was hij een gewone backpacker? Of was hij ouder. We kennen een Wageningse Dennis die in onze afwezigheid vertrokken is maar hier een tijd werkte en een Duitse vriendin heeft. Zou wel erg toevallig zijn als jullie die zijn tegengekomen...
    Veel plezier met jullie reizen. Mochten jullie nog in de buurt komen dan zijn jullie welkom.

    Groeten,

    Dolf Andringa.

  • 27 Mei 2014 - 04:01

    Nick:

    Ha Dolf! Bedankt voor je reactie, we hebben elkaar dan inderdaad net gemist! Helaas zal onze reis alleen maar verder naar het noorden gaan, dus we moeten maar bij Solneige afspreken om alle verhalen over avonturen en belevenissen uit te wisselen ;) Dennis was ook een student van onze leeftijd die gemeenschappelijke vrienden bleek te hebben met marion, dus alsnog een kleine wereld (en Wageningen wereldstad natuurlijk)! Nog veel plezier in Bolivia met jullie project! We hopen dat alles in Vietnam (toch?) ook goed is gegaan. Groeten vanuit Ecuador.

    Nick & Marion

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nick en Marion

Welkom!

Actief sinds 18 Jan. 2014
Verslag gelezen: 294
Totaal aantal bezoekers 8522

Voorgaande reizen:

02 Februari 2014 - 07 Juli 2014

5 maanden backpacken door Zuid-Amerika

Landen bezocht: