Costa Rica - Pura Vida!

Lieve allemaal,
We zitten ondertussen lang en breed in Costa Rica (en Panama) en met nog 3 weken te gaan, is het dus weer tijd voor een update!

In ons laatste verslag zaten we aan de kust van Ecuador en hadden we net een tour gedaan naar Isla de la Plata. Vervolgens zijn we via de kust omhoog gegaan naar Canoa, wat bekend staat om z'n goede surfgolven. Op het moment dat we daar de bus uitstappen, stopt Nick zijn telefoon ermee....zwart beeld en verder niks. Als we bij het hostel aankomen en we vragen naar een pinautomaat, krijgen we te horen dat de enige in het dorp niet werkt. Best lastig als je nog maar $10 op zak hebt. Dus moeten we eerst weer 20min met de bus terug waar we vandaan kwamen om daar geld te pinnen... Terug in het hostel geeft Nick zijn telefoon nog steeds geen enkel teken van leven, en dat blijft ook zo voor de komende 3 dagen.
De volgende dag chillen we lekker aan het strand en proberen we alvast wat golven op een bodyboard. Verder genieten we van het mooie weer en het prachtige strand. De dag erna nemen we surfles van een local en het gaat best goed. Vooral Marion heeft de smaak te pakken en kan bij bijna alle golven op de plank staan. Nick heeft iets meer moeite met zijn evenwicht vinden, maar uiteindelijk lukt het ook aardig. Volgens onze 'leraar' doen we het heel goed en moeten we gewoon zelf een surfboard huren en oefenen, oefenen, oefenen. Dus de volgende dag huren we een surfboard en proberen we om de beurt wat golven te pakken. Helaas zijn de golven 's middags een stuk ruiger en de stroming sterker, waardoor het erg lastig is om een goede golf te pakken en wat resulteert in wat schaafplekken en blauwe knieen. Op de dag van vertrek terug naar Quito, leeft Nick zijn telefoon opeens weer op als Marion 'm probeert aan te zetten. De telefoon is wel geblokkeerd en kan alleen via itunes hersteld worden. De reis terug naar Quito gaat niet zo soepel als verwacht; in het hostel vertelden ze ons dat er vanaf de plaats waar we ook gepind hadden een rechtstreekse bus zou gaan.... Helaas kost het ons 4 bussen en 10uur om weer terug te komen in Quito.

Daar hebben we een fijn hostel recht achter de kathedraal. Met behulp van de computer in het hostel lukt het Nick om na ruim 4uur zijn telefoon te herstellen. Op zaterdag gaan we naar de 'beroemde' markt in Otavalo (2uur van Quito) waar we lekker rondlopen en nog wat souvenirs op de kop tikken. Onze laatste dagen spenderen we aan plannen maken voor Costa Rica, nog wat locale gerechten proeven op de markt. De laatste avond spreken we af met onze host van het begin van onze maand in Ecuador en gaan we cavia eten, die in zijn geheel wordt geserveerd en waar eigenlijk maar heel weinig vlees aan zit. Een bijzondere ervaring!

Omdat we 's ochtends vroeg vliegen naar Costa Rica besluiten we om de
avond van tevoren al naar het vliegveld te gaan, omdat we toch rond 3uur 's nachts moeten inchecken. En dus spenderen we een nacht op het vliegveld totdat we er een half uur voor inchecken achterkomen dat we een enorme fout hebben gemaakt.... Als je namelijk op de vroege ochtend 1 juni vliegt, moet je niet pas op 1 juni 's avonds naar het vliegveld gaan....Dom, dom, dom! We zijn dus gewoon 24uur te laat. Gelukkig kunnen we onze vlucht omboeken en kunnen we op dezelfde tijd vliegen. Alleen onze overstap in San Salvador is 4uur langer. Dit grapje kost ons 'maar' $250 voor ons 2-en. We betalen met creditcard, maar er gaat iets fout in het systeem waardoor er $280 wordt afgeschreven....het pinapparaat wil het niet meer annuleren, cash teruggeven kunnen ze niet doen en nadat 10 verschillende mensen zich ermee hebben bemoeid en wij nog maar 10min hebben om bij de gate te komen, geven ze ons eindelijk een soort van bonnetje en onze tickets en kunnen we snel door naar de douane en migratiecontrole en komen we precies op tijd bij de gate aan. In het vliegtuig kunnen we eindelijk even bijkomen, want zoveel stress op de vroege ochtend is niet goed voor een mens kan ik je vertellen. Na een kleine 3uur vliegen komen we aan in San Salvador waar we een overstap hebben van 5uur. Dus wordt het weer hangen op het vliegveld en om de beurt eventjes slapen. De vlucht naar San José is vervolgens maar een kleine 2uur en na een taxirit komen we helemaal gaar aan in ons hostel. Daar kunnen we gelukkig aansluiten voor een BBQ en na bijna 36uur wakker te zijn geweest, kunnen we eindelijk naar bed. Maar we zijn in Costa Rica.

Op onze eerste dag in San José ontdekken we de stad en bezoeken we het goudmuseum, wat erg interessant is en we wat meer te weten komen over de geschiedenis van het land. Onze eerste indruk van Costa Rica: warm, aardige mensen, mooi geld (zie foto's) maar ook wel een stukje duurder. De volgende dag bezoeken we het Nationaal Museum en halen we bij de Tourist Information een hele stapel gratis folders en kaarten over het land. De rest van de middag zitten we in het hostel plannen te maken, want we willen snel weer op pad omdat we maar 4 weken hebben.

De volgende dag vertrekken naar de Caribische kust, naar Tortuguero. Het openbaar vervoer in Costa Rica is lang niet zo goed geregeld als in Zuid-Amerika, want we hebben 3 verschillende bussen nodig en een boot om Tortuguero te bereiken. Maar het is een klein paradijsje...aan het strand en verder helemaal omgeven door National Park en dus alleen bereikbaar per boot. Omdat het regenseizoen is, krijgen we wel minstens 6x per dag een bui over ons heen. Het dorp bestaat uit voornamelijk zandpaden die bij elke regenbui veranderen in plassen en riviertjes en dus is op blote voeten lopen de beste manier om je te verplaatsten;) De volgende ochtend vroeg gaan we op een kano-tour door het national park: we zien veel vogels, apen, jezus hagedissen (die kunnen over water lopen), kaaimannen, schildpad, kikkers. 's Middags hebben we deel 2 van de tour, namelijk een hike door het park. Ook hier zien we weer veel beesten: apen, enorme krekels, hagedissen, en een boa constrictor die onze gids doodleuk van de grond oppakt zodat wij 'm ook kunnen aanraken. Die avond regent het keihard en slaat het onweer in op het dak van het hostel waardoor we een paar uur geen elektriciteit hebben.

De volgende dag moeten we al om 5.30u de boot hebben om op onze volgende bestemming aan de Caribische kust aan te komen. En ook nu moeten we 4 verschillende bussen pakken om uiteindelijk in Puerto Viejo aan te komen. Hier hebben we een enorm hostel waar de dorm bestaat uit een hele verdieping met ongeveer 50 tenten. De dag erna huren we 2 fietsen en fietsen we langs de kust richting het zuiden langs verschillende stranden waarvan de een nog mooier is dan de ander. Onderweg spotten we verschillende apen en luiaarden die in de bomen aan de kant van de weg zitten. Ongelofelijk hoe de natuur op die manier samenleeft met de mensen. Op een van de stranden strijken we neer om te zwemmen en te chillen. Nick gaat als een echte Robinson Crusoe op zoek naar een kokosnoot en met een lange stok krijgt hij er uiteindelijk een uit een boom. Omdat we geen zakmes mee hebben, gebruiken we stenen om 'm open te krijgen. Het kost wat moeite, maar dan heb je ook wat. Een heerlijke verse kokosnoot op een prachtig strand! Ook de volgende dag huren we fietsen, maar nu fietsen we naar het noorden naar het National Park Cahuita. Het is weer mooi fietsen, maar het blijkt wel een stuk verder te zijn dan we dachten. In het park lopen we een deel van de trail langs de rand van het strand, maar zien deze keer niet heel veel dieren.

We gooien de plannen een beetje om en vertrekken de volgende dag naar Panama. Bij de grens moeten we eerst betalen om het land uit te mogen, vervolgens steken we via een oude spoorbrug de rivier over. Aan de overkant betalen we vervolgens om het land in te mogen en stappen we in een busje wat ons naar de kustplaats Almirante brengt. Daar stappen we op de boot en komen we aan op het hoofdeiland van Bocas del Toro. Een prachtige eilandengroep en ons hostel staat aan het strand en heeft een eigen zwembad. De volgende dag doen we een dag-tour waarbij we naar de dolfijnenbaai gaan (waar 0 dolfijnen te zien zijn), naar een klein eiland met een mooi strand maar enorm veel muggen en vervolgens snorkelen bij een koraalrif. Het laatste is veruit het beste van de tour met koraal en in alle kleuren van de regenbogen! Omdat we op tripadvisor heben gelezen dat je hier ook redelijk goedkoop kan duiken, besluiten we om dat de dag erna te doen. Voor $85 pp gaan we duiken op 2 verschillende plekken. Voor Marion de eerste keer (Nick heeft al eerder gedoken in Turkije) en dus best wel spannend. Maar we krijgen duidelijk uitleg en hebben een hele aardige en leuke instructrice. Alles gaat goed en onderwater is het prachtig: super veel koraal en vissen. Tijdens de tweede duik zien we ook nog een grote rog:) En volgens de instrutrice zijn we allebei 'naturals' en zouden we zo ons certificaat kunnen halen...voor een volgende keer.

De dag daarna maken we het onszelf makkelijk en nemen we een directe shuttle naar Boquete. Dit is de plek waar ruim twee maanden geleden de 2 Nederlandse meiden zijn verdwenen en we lazen vandaag dat ze net een rugzak van ze hebben gevonden (het allereerste spoor van die 2). Beetje eng dus, maar we zijn niet van plan te gaan hiken en al helemaal niet om te verdwalen. Vandaag hebben we een koffietour gedaan, want dat is kenmerkend voor deze regio. Ontzettend leuk om te horen hoe het hele proces in elkaar zit, van het groeien van de plant tot het roosteren van de boon. En super om te zien dat ze op deze specifieke coffee-farm alles met de hand hebben gemaakt. Van de machine die de bonen pelt tot de machine die ze roostert, alles is gemaakt van onderdelen van een oude jeep en wasmachine. Natuurlijk mochten we ook wat bonen en koffie proeven en hebben we wat gekocht om mee naar huis te nemen.
Morgen hebben we weer een lange dag voor de boeg en steken we de grens weer over naar Costa Rica. Daar gaan we naar het national park Corcovado aan de Pacifische kust, waar we een 3-daagse hike door het park zullen maken.
Daarna staan onder andere Manuel Antonio, Monteverde en Vulkaan Arenal nog op het programma! En dan is het alweer tijd voor onze allerlaatste stop in NYC!

Nog 3 weken te gaan en het aftellen is begonnen!

Kusjes en knuffels,

Marion en Nick

p.s. Foto's staan op facebook