Hola everybody!

Hier is weer een berichtje van ons, ditmaal vanuit La Serena, een paar uur voordat wij zullen vertrekken naar het noorden. Sinds ons laatste verslag hebben wij de havenstad Valparaiso en La Serena onveilig gemaakt.

Valparaiso ligt op ongeveer 2 uur rijden van Santiago, waarbij je de vele wijnvelden doorkruist. Het stadje bestaat uit twee delen, El Plan (het platte gedeelte bij de haven) en Los Cerros (de heuvels). De heuvels bestaan uit steile weggetjes, kleine trapjes, gammele liften, ontzettend veel straatkunst en bovendien is geen enkel huis hetzelfde. Verder zijn er veel art-galeries, restaurantjes, kleine winkeltjes en overal hostels. Dit vonden wij wel fijn, want wij hadden besloten niets van te voren te boeken. Bij aankomst in Valparaiso bleek dat het eerste hostel waar we naar binnen liepen vol was, de tweede ook.. de derde ook.. tot en met de twaalfde.. Blijkbaar was het zaterdag die dag. Blijkbaar gaan alle Chilenen naar het strand in het weekend. Blijkbaar was het ook nog eens zomervakantie. Wisten wij veel! Best wel balen om al die steile heuvels op en af te moeten lopen met je backpack bij bijna 30graden..
Maargoed, hostel nr.12 had nog bedden vrij en bleek achteraf geen slechte 'keus'. Hostal Boutique was een vrij luxe hostel met prima bedden (hier en daar termieten in bed) en een uitgebreid ontbijt met vers fruit en scrambled eggs. We hebben een rondleiding door de stad gedaan (Tour 4 Tips) waarbij we wat meer over de geschiedenis van de stad te weten zijn gekomen, een lift hebben genomen, lokale koekjes hebben gegeten en de bekende Pisco 'sour' gedronken.
Naast de stad zelf hebben we twee dagtrips gedaan naar Viña del Mar en Isla Negra. Het weer aan de kust is vrij typisch: 's ochtends bewolkt en in de loop van de dag klaart het op (soms 11uur, soms 3 uur). Wij gingen naar Viña del Mar om aan het strand te liggen chillen, maar het duurde tot 4 uur voordat de zon zich liet zien. Desalniettemin was het een chill dagje. In Isla Negra (het is geen eiland) staat een huis van Pablo Neruda, een Nobelprijs winnende dichter. Het stadje draait vooral om dit huis, maar heeft daarnaast ook een ontzettend mooie kust met zwarte rotsen en pelikanen. Nick heeft hier lekker de bioloog uitgehangen door de kust af te speuren naar verschillende beestjes en plantjes. (Supergrote suikerwieren!)

Onze volgende bestemming was La Serena. Door wat gedoe met het boeken van bustickets, konden we uiteindelijk pas 1 dag later dan gepland, maar ter compensatie wel 1ste klas! Brede stoelen, kussentje en deken: het was net een vliegtuig, alleen zonder ontbijt en een stuk hobbeliger. Om 6 uur 's ochtends in La Serena aangekomen, en bij het uitstappen bleek de backpack van Marion kwijt te zijn. Hoewel het systeem hier uitsterst betrouwbaar lijkt met nummertjes en kaartjes, was de backpack van Marion niet meer te vinden in laadruimte van de bus. Nick heeft zichzelf de laadruimte ingewerkt en alles overhoop gegooid, wat ertoe leidde dat Marion haar backpack aan de andere kant, onder verschillende buggies, terug werd gevonden (godzijdank!). Het hostel wat we deze keer wel van te voren hadden geboekt, Hostel El Arbol, bleek om de hoek waar we ontzettend lief werden ontvangen door een schattig Chileens vrouwtje die geen Engels spreekt. We mochten douchen en op de bank slapen, Marion werd zelfs toegedekt met een dekentje. Het is een heel leuk hostel met een huiselijke sfeer door 1 grote eettafel en gezamelijke keuken. In La Serena blijkt vanalles te beleven. Zo werd Nick betrokken bij een show van twee clown-cabaretiers in het stads park, en belandden we 's avonds in een heus Zumba-festival. Verder hebben we met wat mensen uit het hostel een dagtrip gedaan naar de Valle del Elqui. Deze vallei staat bekend om de wijnvelden waar de beroemde Pisco van gemaakt wordt. Deze drank (ongeveer 40%) wordt in verschillende smaken en sterktes geserveerd, puur of gemixt. Het lijkt een beetje op oude wiskey of Italiaanse grappa. We hebben een rondleiding gehad door de beroemde Mistral Brewery, compleet in het Spaans, dus we konden het niet helemaal volgen (iets met alcohol en fermentatie). De dag daarna hebben we via EcoTurismo een dagtrip naar Isla Damas gemaakt. Deze eilandengroep staan bekend om de Humbolt pinguins, de kleinste pinguinsoort ter wereld. Dit natuurreservaat wordt dagelijks door vele touristen bezocht en vormt ook een thuishaven voor de Bottlenose dolphins en Humpback whales. Walvissen hebben helaas niet gezien, maar wel: Pinguins, zeeleeuwen, een zee-otter, een zee-olifant, dolfijnen, pelikanen en vele soorten Cormorans (soort aalschovers). Een superleuke tour, vooral de dolfijnen die met jonkies onder de boot doorzwommen!

Vanavond nemen wij een nachtbus naar Antofagasta, waar we hopelijk diezelfde dag nog doorkunnen naar Iquique. Deze surf-city wordt onze volgende bestemming voor een paar dagen.